MUZEUM

Espace Muséal Gombrowicz w Vence zostało otwarte we wrześniu 2017 w Villi Alexandrine przy placu du Grand Jardin. Mieści się w mieszkaniu zajmowanym dawniej przez Witolda Gombrowicza, jednego z najważniejszych polskich i europejskich pisarzy, kilkakrotnego kandydata do nagrody Nobla, laureata Międzynarodowej Nagrody Wydawców Prix Formentor. Książki Witolda Gombrowicza zostały przetłumaczone na 40 języków. W Villi Alexandrine Gombrowicz mieszkał w latach 1964-1969.

O powstanie muzeum zabiegały Rita Gombrowicz oraz Evelyne Temmam, wówczas radna i wiceburmistrz miasta. W 2017 r. roku podpisane zostało porozumienie między samorządem Vence a polskim Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego. 

Polski rząd sfinansował prace konserwatorskie całej Villi Alexandrine, jednej z architektonicznych pereł Vence – koszt tych prac przekroczył milion euro. Budynek wyremontowało miasto. Samorząd Vence udostępnił stronie polskiej pomieszczenia na drugim piętrze willi, zajmowane dawniej przez Gombrowiczów. Espace Museal Gombrowicz oficjalnie otwarte zostało w 2017 roku.  Ekspozycję prowadzi Muzeum Witolda Gombrowicza we Wsoli, oddział warszawskiego Muzeum Literatury (Polska). 

W ponad 80-metrowej przestrzeni w Vence zobaczyć można kilka przedmiotów osobistych autora Ferdydurke, ale na ekspozycję upamiętniającą pisarza składają się przede wszystkim fotografie, filmy i cytaty z jego dzieł oraz dokumenty rodowe Gombrowiczów. To podróż po życiu jednego z najważniejszych polskich autorów i po świecie jego wyobraźni, koncepcji literackich, psychologicznych i filozoficznych. Szczególne wrażenie robi bardzo ciekawie zaaranżowane pomieszczenie z książkami Gombrowicza. Lustrzane odbicia sprawiają wrażenie nieskończonej ilości dzieł. 
W sali „genealogie” poznajemy historię rodu Gombrowiczów, a także koncepcje filozoficzne i literackie pisarza. Twórczość Gombrowicza obraca się wokół kilku głównych symbolicznych pojęć. To pupa, gęba, łydka, uszy. Budują one nowatorską koncepcję Formy. Po raz pierwszy w takim ujęciu pojawiły się w powieści "Ferdydurke" (1938). 

Sala „Bestiarium” ukazuje wyznawaną przez pisarza filozofię natury. Gombrowicz eksponuje różnicę egzystencjalną między światem ludzi, a światem zwierząt. Z człowiekiem łączy je odczuwanie bólu, a nie świadomość, która według Gombrowicza jest podstawą podmiotowości człowieka. 
W sali „teatralnej” obejrzeć można fragmenty wybranych, scenicznych inscenizacji dramatów Gombrowicza – od spektakli z lat pięćdziesiątych XX wieku po realizacje współczesne.